د جريان هوايي است كه از مراكز فشار زياد به طرف مراكز كم فشار به حركت در ميآيد. هر چه شيب فشار (تفاوت فشار) بين دو نقطه بيشتر باشد شدت جريان هوا نيز بيشتر خواهد بود. تفاوت فشار دو نقطه را گراديان فشار ميگويند.
1- بادهاي آليزه (تجارتي) : اين بادها در نيمكرههاي شمالي و جنوبي به ترتيب از شمالشرقي به جنوبغربي و از جنوبشرقي به شمالغربي در حال وزشند بادهاي تجارتي در زبانهاي اسپانيوليـ ايتاليايي و فرانسوي به ترتيب Alisios و Alisei و Alizes در زبانهاي آلماني تحت عنوان Passat مينامند تمام اين اسامي فاقد منشاء شناخته شدهايي ميباشند. اين بادها در بين منطقه پرفشار جنب حاره و همگرايي ميان حارهايي در بخش اعظمي از اين مناطق در تمام طول سال ميوزد. و با ثباتترين بادهاي كره زمين ميباشند. در نيمكره جنوبي به علت مداومت فشار زياد جنب حاره، بادهاي تجارتي به طور منظم وزيده و طوقهايي را تشكيل ميدهند. از اينرو تجارتيهاي سطحي در نيمكره شمالي حالات منظمتر و قويتري دارنده وسعت نفوذ كمربند تجارتيها در نيمكره شمالي در حدود 2500 كيلومتر و در نيمكره جنوبي در حدود 3000 كيلومتر است. در سطح فوقاني كمربند حاره در حدود 10 كيلومتري از سطح زمين، بادهايي با جهت مخالف تجارتيها مي خورند، كه آنها را آنتيتريد (ضد تجارتي) ميگويند.
2- بادهاي موسمي : كلمه موسم داراي ريشه عربي است و به معني فصل ميباشد به بادهايي كه در فصول متضاد سال با جهات مخالف مي وزند موسميها گفته ميشود. اين بادها در زمستان، به صورت جريان سردي از خشكي به دريا و در تابستان به صورت جريان هواي مرطوب و گرمي از دريا به خشكي ميوزند. در تابستانها، قاره آسيا گرم شده و به علت تشكيل كمفشارهاي حرارتي گسترده در خليج فارس و آسياي مركز و دشت راجستان هند، از اقيانوس هند و آرام بادهايي به جهت اين مراكز كشيده ميشوند اين شرايط همزمان با استراليا و توأم با تشكيل يك آنتيسيلكون در روي آن ميباشد. كه بادهاي خروجي از آن، ضمن عبور از استوا با جهت جنوب غربي به جهت آسيا كشيده ميشوند و موسميهاي تابستاني در آسيا را بوجود ميآورند.
بادهاي غربي : در گستره جهاني اغلب در عرض هاي ميانه و بين حدود 35 تا 65 درجه عرض جغرافيايي و يا به عبارت ديگر از پر فشار جنب حاره به مناطق كم فشار جنب قطب شيوع دارند.
اين بادها از نظر جهت و استمرار داراي خصوصيات متغيرند در سرعت و جهت حركت آنها جريانات موجي بويژه سيلكونهاي سيار و آنتي سيلكونهايي كه در منطقه نفوذ اين بادها از غرب به شرق حركت ميكنند اثر عمدهاي دارند از اينرو ممكن است بادهاي مذكور ضمن وزش از غرب به شرق خصوصيات طوفاني هم داشته باشند در زمستانهاي نيمكره شمالي توسعه آنتيسيلكونهاي قارهايي و بعضاً حتي سيكلونها از توسعه بارز بادهاي غربي ممانعت به عمل آورده و بدين جهت بادهاي مزبور به نحو بارزي بر روي اقيانوسها توسعه مييابند ولي چون در عرضهاي ميانه نيمكره جنوبي، شرايط قارهايي تقريباً حاكميتي ندارد. بادهاي غربي هم تقريباً حالت كمربند جهاني بخود گرفتهاند.
بادهاي محلي : اين بادها منطقه كوچكي را در برگرفته و معمولاً منحصر به لايههاي بسيار پايين اتمسفر است.
1- نسيم درياو خشكي : اين بادها حاصل تفاوت روزانه درجه حرارت بين درياها و خشكيها ميباشد به هنگام روز، ميزان فشار هواي درياها در مقايسه با خشكيهاي همجوار به علت پايين بودن نسبي درجه حرارت بيشتر است از اينرو جريان هوايي از طرف دريا به طرف خشكي برقرار ميگردد و شب هنگام خشكيها سرد شده و به علت افزايش فشار هواي سطوح آنها جريان بادي از خشكي به سوي دريا ميوزد.
2- بادهاي كوه و دره : اين بادها در اتمسفر آزاد، در نتيجه تفاوت گرماي حاصله بين درهها و دشتها كه منجربه اختلاف فشار بين نواحي ياد شده ميگردد بوجود ميآيند.
3- فون (Foehn) : باد گرم و خشكي است كه در سمت پشت به باد يك پشته كوهستاني بروز ميكند و اين نام منشاء خود را از آلپ گرفته است.
زماني كه هواي نسبتاً مرطوبي بر پشته كوهي صعود ميكند سرد شده، تراكم حاصل از اين امر به صورت بارندگي در جهت رو به باد ظاهر ميشود و چنانچه در ارتفاعات ذخيرهايي از هواي سرد انباشته نباشد جريان هوا ضمن گذر از پشته كوهستاني بتدريح در شرايط بيدررو، در داخله پشت به باد گرم و خشك ميگردد به طور كلي، در زمان جريان اين باد، ميزان نم نسبي به طور ناگهاني پايين ميآيد بارندگي قطع ميگردد. در زمان حداكثر شدت باد، درجه حرارت به حداكثر خود ميرسد و عموماً از ميزان فشار هوا كاسته ميشود. ذوب برفهاي زمستاني، خشكي و سوزاندن مزارع و ايجاد شرايط مساعد براي حريق جنگلها از ديگر نشانههاي بروز بادهايي با خصوصيات باد «فون» ميباشد.
نظرات شما عزیزان: